پژوهشگران عرصه حقوق شهروندی کشور، گردهم آمدند

روشن، نماینده سابق مجلس شورای اسلامی، رئیس پژوهشده خانواده دانشگاه شهید بهشتی و مشاور وزیر علوم، تحقیقات و فناوری نیز بیان کرد: من یک معلم هستم، مانند شما پژوهشگری هستم که علاقه به پژوهش دارم و دوست دارم بنویسم و به همکاری با شما ارجمندان افتخار می‌کنم و امیدوارم بتوانیم هدف خود را از پژوهش به خوبی مشخص کنیم.

وی ادامه داد: مهمترین سوال همین است که اصلاً برای چه پژوهش می‌کنیم؟ آیا ما باید علم را برای علم بیاموزیم یا علم در خدمت انسان برای تعالی بخشی؟ علم را برای اینکه کرامت‌های ذاتی انسانی را بشناسیم و آن‌ها را پاس بداریم و حقوق ذاتی او را فارغ از اینکه چه جنس، چه نژاد و حتی چه دین و مذهبی دارد، پاس بداریم بنابراین اگر پژوهش می‌کنیم، باید چراغ آگاهی را روشن کنیم که با خود مسئولیت‌های اجتماعی را به همراه بیاورد و همواره کسانی را که هم آگاه هستند و هم مسئولیت‌های اجتماعی‌شان را درک و برای آن تلاش می‌کنند، تحسین می‌کنم.

وی افزود: امیدوارم آنچه که در این پژوهش‌ها انجام می‌دهیم، ما را نسبت به قبل آگاه‌تر کند. پژوهش برای این است که در دریا غواصی کنیم تا انشالله در و مروارید گیرمان بیاید. گاهی اوقات هم می‌رویم و چیزی به دست نمی آوریم اما تلاشمان را کرده‌ایم و خود این تلاش‌ها قطعاً ارزشمند است.

وی یادآور شد: مأموریت دانشگاه‌ها کم‌کم رویکرد پژوهشی پیدا کرد. یعنی ما متوجه شدیم که دانشگاه فقط با آموزش نمی‌تواند مأموریت‌هایش را انجام دهد. پژوهش آمد به دانشگاه‌ها و آن چیزی که برای ما اهمیت بیشتری دارد، این است که با چه هدفی پژوهش کنیم و امیدواریم که با این پژوهش‌ها، یک تولید علمی داشته باشیم و یا یک نقد جدی ارائه دهیم. اینکه پژوهشگران ما چراغ پژوهش در حوزه حقوق بشر و شهروندی را روشن نگاه‌داشته‌اند بسیار قدم مبارکی است. اینکه جمعی از نخبگان کنار هم جمع شوند و فکر کنند که آینده را چگونه رقم بزنند، بسیار امیدوارکننده است.